அவர் அப்படித்தான்...

 அவர் அப்படித்தான்...

கொஞ்ச நாளாகவே காலையில் வாக்கிங் கிளம்பி  போகும் வழியில் அந்தாளைப் பார்ப்பேன்.

என்னடா..இப்படி எல்லாம் கூடவா இருப்பாங்கனு பெண்ணிடம் புலம்பினேன். 

'உனக்கு இதே வேலையாப் போச்சு..போனோமா வந்தோமானு இல்லாம யாரையாவது பார்த்து CID வேலை பண்ணாதே' என்று வெடுக்கென்றாள்.

அன்றும் அப்படித்தான்..கீழே இறங்கியதும் கண்ணில் பட்டவர் அவரே..அவரே..

' அவர் கையில் வெச்சு ஆங்கிள் பார்க்கறதை பாரு..வர எரிச்சலுக்கு நாலு கேள்வி போய் கேட்கப் போறேன்னு கூட வந்த என் தோழியிடம் சொல்ல..' ஊர் வம்புக்குனே அலைவ .நீ ஏதாவது சொல்லப் போய் அவன் கன்னடத்தில் உன்னை திட்ட ஆரம்பிச்சா என்ன செய்வே..ஒழுங்கா வீட்டுக்குள்ள போனு என்னை விரட்டிட்டு விர்ருனு கிளம்பிட்டா..

'என்னடா இது ..எப்படி இந்த ஆளுக்கு பாடம்.சொல்லித் தரதுனு ஒரே கவலை மண்டையில..

"பின்ன என்ன காலங்கார்த்தால கடுப்பேத்தினா ..கோவம் வராதா எனக்கு? எவ்வளவு பிஸி ஏரியா? 

இன்று புத்திரியுடன் கீழே இறங்க..

இன்னிக்கு ஒரு வழி பண்ண போறேன்..அவர் கையில் இருக்கிறதை 'பிடுங்கி'..

'பிடுங்கி...'? ஐயோ அம்மானு பேந்தப் பேந்த அவள் முழிக்க..

.....

பின்ன என்னடா.?

.ஒழுங்கா பெருக்க வேண்டாம்..தரையிலேயே ஒட்டாமல் இப்படி 'துடப்பத்தை 'ஆட்டி ஆட்டி நடந்தா..கோவம் வராது பின்ன எனக்கு? 

"அவரு அப்படிதானாம் ' 

பல வருஷமா அந்த 99 வெரைட்டி தோசை கடையில் வேலையாம். பாவம் பிழைச்சு போட்டும் விடுங்கனு பக்கத்தில் இருந்த டீ குடித்தபடி ஒருவர் சொல்ல..

எப்புடி..கடைசியில டைட்டிலுக்கு வந்தேன் பாருங்க..