செல்ல பெ(ப)ட்டு
என் ஃப்ரண்டு ஃபோன் பண்ணி ' நீ ஃப்ரீ தானே இப்போ? வா நம்ம ரைடரோட ( அவ செல்ல பெ(ப)ட்டு..) ஒரு வாக் போய்ட்டு வரலாம்னு சொன்னாள்.
இப்போதான் கொஞ்சம் பயம் போய், நானும் ரைடரும் கை குலுக்க ஆரம்பிச்சிருக்கோம்.
சரினு கிளம்பியாச்சு.
முதல்ல ரொம்ப சமத்தா கையைப் பிடிச்சுண்டு வர குழந்தை மாதிரி வந்தது.
ஆஹா...ஒரே சந்தோஷம்.
அந்த சந்தோஷமெல்லாம் எங்க சந்து முனை வந்ததும் சங்கு ஊதிப் போச்சு.
ரைடர் இழுத்த இழுப்புக்கு அவள் ஓட..
ஏற்கனவே..ரோடில் நடக்கும்போது கூட ஸ்கூட்டியில் போற நினைப்புல indicator இல்லாத குறையை என் வலது இடது கரமும் செய்ய..
நெசமாவே அது rider தான்..என்னை என்னமா ஓட்டிப் பார்த்துது.
புஸ்ஸு..புஸ்ஸுனு மூச்சு வாங்கும்போது ஒரு பல்பு எரிஞ்சது..
' வாழ்க்கையும் இப்படித் தானோ..
நம்ம கையில் அடக்கம்னு நாம் நினைக்கும் போதே..நமக்கே தெரியாம..புரியறதுக்குள்ள எங்கெல்லாமோ இழுத்துக் கொண்டு போய்டுமோ'.
ரைடர்..நல்ல பேர்..
No comments:
Post a Comment